Promoting peace and harmony from an Abrahamic perspective

Co to jest „dobroczynność”?

​

Działalność charytatywna oznacza dobrowolne niesienie pomocy potrzebującym, jako akt humanitarny.

​

Z perspektywy Pisma Abrahamowego aktami miłosierdzia może być wszystko, co jest „życzliwe” i „bezinteresowne” i pomaga komuś w potrzebie – i obejmuje dawanie tego, czego mamy więcej, aby pomóc tym, którzy mają mniej tego lub są w potrzebie . Może to mieć formę bogactwa, czasu, wiedzy, mądrości, dobrowolnych wysiłków fizycznych w dobrej sprawie (np. odwiedzanie chorych, wolontariat na cele charytatywne). Dla tych, którzy nie mogą dawać w sensie fizycznym, wówczas miłe słowa, modlitwa za innych i przebaczenie mogą być również uznane za akty „dawania” i miłosierdzia. Nawet „uśmiech” – mały akt życzliwości jest aktem dobroczynności, jeśli pomaga innej osobie. (Patrz sekcja Uprzejmość)  

​

Dlaczego „dobroczynność” jest ważna?

​

Dobroczynność jest ważna, ponieważ często pochodzi z „miłości” i współczucia dla naszego Stwórcy i dla innych oraz potwierdza naszą „wiarę” w naszych sercach poprzez naszą mowę i zachowanie. Potwierdzając naszą wiarę, pomaga również „oczyścić” nasze dusze i serca oraz ułatwia nam wszystkim ścieżkę sprawiedliwości. Ci, którzy naprawdę kochają innych i mają dla nich empatię, będą chcieli im pomagać i dzielić się z nimi swoimi błogosławieństwami w potrzebach i trudnościach.  

​

Akt miłosierdzia to świetny sposób na okazanie „wdzięczności” Naszemu Stwórcy poprzez dzielenie się błogosławieństwami, które mamy z tymi, którzy tego potrzebują. Jest to akt „poświęcenia”, który wzmaga pobożność w naszych sercach, pomagając innym i dając im nadzieję.

​

​

​

Niektóre uczynki miłosierdzia są lepsze od innych, ale z Pisma dowiadujemy się, że to intencja w naszych sercach jest siłą napędową i najważniejszą z perspektywy duchowej, chociaż sam czyn jest również bardzo dobry.  

​

Miłość charytatywna może pomóc nam czuć się mniej „wstydliwym” z powodu naszych grzechów, a zwiększając naszą wiarę, pomaga nam z większym prawdopodobieństwem zwrócić się bezpośrednio do naszego Stwórcy o pomoc bez odczuwania potrzeby łączenia innych z Nim w uwielbieniu. Pozwala naszym duszom „widzieć” i „słyszeć” i odpowiadać na Jego wezwanie do przebaczenia i pokuty. W ten sposób zbliżamy się do Niego i budujemy ufną i silną relację bezpośrednio z naszym Stwórcą – Najbardziej Współczującym, Najbardziej Przebaczającym.  

​

​

Jak może nam pomóc „Charity”?

​

Niektóre uczynki miłosierdzia są lepsze od innych, ale z Pisma dowiadujemy się, że to intencja w naszych sercach jest siłą napędową i najważniejszą z perspektywy duchowej, chociaż sam czyn jest również bardzo dobry.  

​

Zgodnie z Pismem Abrahamowym akty miłosierdzia są niezbędne, jeśli pragniemy rozwoju duchowego. Im więcej dajemy, poza własnymi potrzebami, tym lepiej dla naszych dusz i ludzkości. Im więcej mamy ziemskich błogosławieństw od Boga, tym bardziej jesteśmy zdolni dzielić się i pomagać innym. Tak więc ze światowym zaopatrzeniem wiąże się odpowiedzialność za udowodnienie naszej wdzięczności poprzez pomoc tym, którzy mają mniej szczęścia w tym doczesnym życiu – jeśli szukamy duchowego spokoju i szczęścia.  

​

Czysta dobroczynność altruistyczna ma miejsce wtedy, gdy dajemy, nie oczekując, że otrzymamy cokolwiek od obdarowanego. Jednak według Pisma, Bóg wynagrodzi tych, którzy są miłosierni – czy tego oczekują, czy nie. Dlatego poświęcenie naszych błogosławieństw na drodze Bożej (aby pomóc potrzebującym, sierotom, uciśnionym, podróżnikowi, naszym rodzinom i przyjaciołom – każdemu, kto potrzebuje naszej pomocy) według Pisma Świętego jest najlepszą inwestycją, jaką każdy może dokonać na tym świecie życie.  

​

Kiedy dajemy, nie otrzymując nawet podziękowania lub czegokolwiek od odbiorcy, może to pomóc w obniżeniu poziomu „ego” i uchronić nas przed fałszywym poczuciem „samochwały” i przekonaniem, że jesteśmy „samowystarczalni”. za błogosławieństwa, które mamy. Dlatego pomaga nam być bardziej świadomym tego, że nic, co naprawdę mamy, nie należy do nas i jeśli nie dzielimy się z innymi, nie jesteśmy tego godni.  

​

Miłość charytatywna może pomóc nam czuć się mniej „wstydliwym” z powodu naszych grzechów, a zwiększając naszą wiarę, pomaga nam z większym prawdopodobieństwem zwrócić się bezpośrednio do naszego Stwórcy o pomoc bez odczuwania potrzeby łączenia innych z Nim w uwielbieniu. Pozwala naszym duszom „widzieć” i „słyszeć” i odpowiadać na Jego wezwanie do przebaczenia i pokuty. W ten sposób zbliżamy się do Niego i budujemy ufną i silną relację bezpośrednio z naszym Stwórcą – Najbardziej Współczującym, Najbardziej Przebaczającym.  

​

Tak więc uczymy się z Pisma, że akty miłosierdzia pomagają nam:

​

1) Okaż naszą wdzięczność naszemu Stwórcy — Temu, który nas zaopatruje, do którego należymy i do którego wracamy

2) Potwierdź naszą miłość do naszego Stwórcy i ludzkości oraz do innych Jego Stworzenia

2) Oczyść nas od grzechu i zła i zbliż się do Niego

3) Ułatw nam drogę sprawiedliwości

4) Pomóż nam osiągnąć wewnętrzny „pokój”.

5) Pomóż zainspirować innych do nawiązania lepszych relacji ze swoim Stwórcą i ze sobą nawzajem.

​

Jak „Charity” może pomóc innym?

​

Na tym świecie jest wystarczająco dużo zaopatrzenia, aby każdy człowiek i żyjące stworzenie zaspokoiły swoje podstawowe potrzeby. O ile nie „dzielimy się” między sobą naszymi przepisami i nie pomagamy sobie nawzajem w pełnej miłości dobroci – ubóstwo fizyczne i cierpienie zawsze będą problemem globalnym. Dla każdej osoby, która cierpi w sensie fizycznym, tych, którzy mają więcej i byli chciwi i niedbali i niewdzięczni będą cierpieć w sensie duchowym. Tak więc, podczas gdy na tym świecie istnieje fizyczne ubóstwo, cierpienie i potrzeba, jak możemy jako „ludzkość” na poziomie globalnym kiedykolwiek naprawdę osiągnąć „pokój” i harmonię z naszym Stwórcą i między sobą?  

​

Pismo Święte przypomina nam, że „ratowanie jednego życia jest jak ratowanie ludzkości”, więc nie zniechęcajmy się pomaganiem jednej osobie, jeśli znajdziemy się w sytuacji, w której jesteśmy w stanie, tylko ze względu na rozmiar i skalę ludzkiego ubóstwa i potrzeb. Gdybyśmy wszyscy pomogli tylko jednej osobie, w jakikolwiek sposób – światowa bieda by się skończyła. Gdyby każda osoba pomogła swojemu sąsiadowi, który tego potrzebował – wykraczając poza własne potrzeby – każdy z nas miałby wystarczająco środków, by nakarmić siebie i swoje dzieci, ubrać siebie i nasze dzieci, mieć ciepłe schronienie i czystą wodę do picia dla siebie i swoich rodziny.  

​

Dobroczynność jest aktem „ludzkości”, kiedy pomagamy potrzebującym pomimo różnic w opiniach, przekonaniach, rasie lub pochodzeniu.

​

Kiedy wykonujemy akt miłosierdzia na rzecz kogoś w potrzebie, z czystą intencją zadowolenia naszego Stwórcy i jako chętni „słudzy” Boga i naczynia miłości, nie oczekujemy wdzięczności od obdarowanego. – Zamiast tego mamy nadzieję, że zwrócą się do Boga i okażą Mu Wdzięczność — cokolwiek czynią Jego słudzy, czynią to z Jego powodu. Uznajemy, że jest On ostatecznym dostarczycielem dla nas wszystkich, że nic tak naprawdę nie należy do nas, a wszystko, co otrzymaliśmy z błogosławieństw, pochodzi z naszego Źródła Życia i Zaopatrzenia – od Boga. Dlatego jeśli odbiorca nawet nie „zna” tego, kto mu pomógł, jest bardziej prawdopodobne, że zobaczy prawdziwą altruistyczną naturę czynu i zwróci się do Swojego Stwórcy o podziękowania – i to właśnie cieszy Jego Sługi, ponieważ oni również uznają że jest najbardziej chwalebny, a wszystkie pochwały i podziękowania należą tylko do Niego.  

​

Dając bez oczekiwania od obdarowanego, pomagamy również usunąć ciężar poczucia „wdzięczności” wobec nas, dzięki czemu jakość naszego dzieła charytatywnego staje się potężniejsza i skuteczniejsza w pomaganiu mu.  

​

​

Jak możemy być bardziej charytatywni?  

​

​

Zanim złożymy akt miłosierdzia: zadajmy sobie pytanie – dlaczego to robimy? Czy ma to zadowolić Boga? Czy to dlatego, że kochamy ludzi i współczujemy tym, którzy mają mniej szczęścia? Czy to dlatego, że oczekujemy „pochwały” lub „podziękowania” od obdarowanego? Czy jest to narzędzie, którego używamy do „kontrolowania” innych, sprawiając, że czują się „zadłużeni” wobec nas? Jeśli nasza intencja aktu miłosierdzia pochodzi z „miłości” albo do naszego Stwórcy, albo miłości do innych, albo z aktu „samooczyszczenia” – Bóg pobłogosławi wszystkich tych, którzy rozdają na drodze swego Pana.  

​

Wykonywanie aktu miłosierdzia tak anonimowo i dyskretnie, jak to tylko możliwe, pomaga potwierdzić nasze czyste intencje. Jednak nadal bardzo dobrze jest dawać publicznie, ponieważ najważniejsze jest to, że pomaga tym, którzy potrzebują tego bardziej niż my, a publiczne działania charytatywne mogą pomóc zainspirować innych do tego samego.

​

Cytaty z Pisma Świętego o „miłosierdziu”

​

„Będą cię pytać o to, ile mają wydać. Mów: "Wszelkie dobro, które rozdajecie, jest dla rodziców i krewnych, sierot, biednych i podróżnych; i cokolwiek dobrego uczynisz, Bóg wie o tym”. Koran 2:215

„Jeśli ujawnisz swoje wydatki na cele charytatywne, są one dobre; ale jeśli je ukryjecie i oddacie ubogim, to jest lepsze dla was, a On usunie z was niektóre z waszych występków. A Bóg z tym, co robisz, jest [w pełni] zaznajomiony”. Koran 2:271

„Służcie Bogu i nie łączcie się z Nim. Bądź łaskawy dla rodziców i najbliższego krewnego, dla sierot, dla potrzebujących, dla bliźniego, który jest pokrewny i dla obcego sąsiada, dla towarzysza u twego boku i dla podróżnika, i do tego należą twoje prawe ręce. Z pewnością Bóg nie miłuje pysznych i chełpliwych”. Koran 4:36

„I bądź wytrwały w modlitwie; praktykować regularnie działalność charytatywną; i skłaniajcie głowy razem z tymi, którzy się kłaniają (w oddawaniu czci)”. Koran 2:43

​

​

„Jest miłosiernym wierzycielem, który nie przechowuje rzeczy, które podarowali biedni dłużnicy jako zabezpieczenie. Nie okrada biednych, lecz daje głodnym jedzenie i dostarcza ubrania dla potrzebujących”. Ezechiela 18:7

„Ci, którzy wydają na jałmużnę, zostaną sowicie wynagrodzeni”. Koran 75:10

„Uprzejma mowa i przebaczenie są lepsze niż dobroczynność, po której następuje krzywda. A Bóg jest wolny od potrzeb i wyrozumiały”. Koran, 2:263

„Z miłości do Boga żywią biednych, sierot i jeńców, mówiąc: Żywimy was tylko ze względu na Boga i nie chcemy od was żadnej nagrody ani podziękowania”. Koran 76:8-9

„Dobrze jest człowiekowi, który jest łaskawy i pożycza; On utrzyma swoją sprawę w sądzie.

Albowiem nigdy się nie zachwieje; Sprawiedliwy będzie pamiętany na wieki. Nie będzie się bał złych wieści; Jego serce jest niezłomne, ufa Panu. Jego serce jest podtrzymane, nie będzie się bał, Dopóki nie spojrzy z satysfakcją na swoich przeciwników. Dawał darmo ubogim, Jego sprawiedliwość trwa na wieki; Jego róg będzie wywyższony w czci”. Psalm 112:5-9

„Czyż nie dzielić chleba z głodnymi... I bezdomnych ubogich wprowadzać do domu;  Kiedy zobaczysz nagiego, aby go zakryć;  I nie ukrywać się przed własnym ciałem? Izajasza 58:7

- Czy widziałeś tego, który zaprzecza Odpłacie? Bo to jest ten, który odpędza sierotę i nie zachęca do karmienia ubogich. Biada więc tym, którzy się modlą, ale którzy nie zwracają uwagi na ich modlitwę - tym, którzy okazują [swoje uczynki] i wstrzymują [prostą] pomoc. Koran 107

Nie do ciebie należy prowadzenie ich; to Bóg prowadzi, kogo chce. Jakakolwiek jałmużna, którą ofiarujesz, przyniesie korzyść twojej duszy, byleby to czyniła ze względu na Boga; cokolwiek ofiarujesz, zostanie ci w pełni zwrócone i nie doznasz niesprawiedliwości. Daj potrzebującym, którzy są całkowicie zajęci Bożą drogą i nie mogą podróżować po ziemi [dla handlu]. Ci, którzy nie wiedzą, mogą myśleć, że są bogaci z powodu ich powściągliwości, ale rozpoznasz ich po tym, że nie błagają uporczywie. Bóg doskonale zdaje sobie sprawę z wszelkiego dobra, jakie dajesz. Koran 2:271-272

„Byłem głodny, a dałeś mi coś do jedzenia. byłem spragniony, a daliście mi coś do picia. Byłem obcy, a ty zabrałeś mnie do swojego domu. Marka 25:35

„Nakarm głodnych i pomóż tym, którzy mają kłopoty. Wtedy twoje światło zabłyśnie z ciemności, a ciemność wokół ciebie będzie jasna jak południe”. Izajasza 58:10

„Podziel się jedzeniem z głodnymi i daj schronienie bezdomnym. Daj ubrania tym, którzy ich potrzebują, i nie ukrywaj się przed bliskimi, którzy potrzebują twojej pomocy'. Izajasza 58:7

​

Odpowiedział im: „Kto ma dwie koszule, powinien podzielić się z osobą, która nie ma żadnej. Kto ma jedzenie, też powinien się nim dzielić. Łukasza 3:11

- Z całą pewnością mówię wam wszystkim, ktokolwiek poda chociaż kubek zimnej wody jednemu z tych maluchów za to, że jest uczniem, nigdy nie straci nagrody. Mateusz 10:42

„Kto jest łaskawy dla ubogich, pożycza Panu, a Pan odpłaci mu za jego dobry uczynek”. Księga Przysłów 19:17

„Hojny człowiek będzie błogosławiony, ponieważ daje część swojego pożywienia ubogim”. Księga Przysłów 22:9

„Pod koniec co trzeciego roku wyniesiesz całą dziesięcinę z twoich plonów w tym roku i złożysz ją w swoim mieście”. Powtórzonego Prawa 14:28

... „ale ty swobodnie otworzysz dla niego rękę i hojnie udzielisz mu wystarczającej pomocy na jego potrzeby we wszystkim, czego mu brakuje”. Powtórzonego Prawa 15:8

„Jeśli powstrzymam biednych od ich pragnienia,  Albo sprawili, że oczy wdowy osłabły,  Albo sam zjadłem mój kęs,  A sierota się tym nie podzieliła  (Ale od młodości dorastał ze mną jak z ojcem,

I od dzieciństwa prowadziłem ją),  Jeśli widziałem, jak ktoś ginie z braku odzienia lub gdy ubogi nie ma schronienia, jeśli jego biodra nie dziękowały mi i jeśli nie został ogrzany runem moich owiec, jeśli podniosłem rękę przeciwko sierota, -Ponieważ widziałem, że mam podporę w bramie, wypuściłem ramię ze stawu, a ramię odłamałem w łokciu. Praca 31:16-22

​

​

Ta strona jest obecnie w fazie rozwoju. Jeśli chcesz wnieść swój wkład i podzielić się z nami swoimi przemyśleniami, perspektywami i pomysłami, wyślij e-mail na adres, a my przeczytamy i zastanowimy się nad Twoją perspektywą: Pokój i błogosławieństwa.

​

lale.tuncer@universalgodmessageofpeace.co.uk