Czym jest zazdrość?

​

Zazdrość można opisać jako „uczucie niezadowolenia lub urażonej tęsknoty wywołane cudzymi posiadłościami, cechami lub darami. Jest to pragnienie posiadania daru, błogosławieństwa lub talentu należących do kogoś innego.

​

Dlaczego zazdrość jest ważna?

​

Zazdrość jako koncepcja jest ważna, ponieważ postrzegana rzeczywistość jej obecności w nas w tej fizycznej egzystencji tego doczesnego życia może doprowadzić nas do wyższych poziomów Wdzięczności i Uświęcenia, gdy nad nią zastanowimy się, odwrócimy się od niej, użyjemy jej raczej do zjednoczenia niż dzielić się w naszych związkach lub zdobywać mądrość z negatywności, która wynika z działania na nią, która prowadzi nas do pokuty i naprawy naszych dróg ku Dobru. Obecność zawiści (podobnie jak inne złe skłonności) stanowi narzędzie dla naszych dusz, które można „sprawdzić” pod kątem tego, czy jesteśmy prawdziwymi wierzącymi w nasze zdolności do przeciwstawiania się grzechowi, który wynika z użycia tego naczynia oszustwa.

​

Jak zazdrość może pomóc mi i innym?

​

W zależności od tego, w jaki sposób zdecydujemy się ukierunkować naszą zawiść, zawiść może w rzeczywistości pomóc nam odczuwać większe „pragnienie” i motywację do sukcesu, który może być korzystny dla naszych relacji z nami samymi, naszym Stwórcą i innymi. Na przykład zazdrość o kogoś, kto wydaje się bardziej wyrafinowany w swoich drogach sprawiedliwości niż my, może w rzeczywistości zmotywować nas do pragnienia posiadania cech, które on posiada, i podążania jego drogami jako przykładu i światła. Czasami zazdrość może umożliwić nam cięższą pracę nad autorefleksją i samodoskonaleniem oraz zachęcić nas do „konkurowania” między sobą w robieniu dobrych uczynków – rodzaj współzawodnictwa, które może pomóc nam lepiej służyć naszym społecznościom. Jednak- nawet tego rodzaju zazdrość może stać się bardzo niebezpieczna i wyrządzić wiele szkody nam samym i innym w społeczeństwie, jeśli nie osiągnie punktu (podczas naszego samooczyszczania) odpuszczenia lub poświęcenia tej zazdrości, a zamiast tego świętowania razem z naszym braciom i siostrom za nasz wspólny sukces na drodze do sprawiedliwości w pokoju. Poziom jeszcze wyższy niż ten może być zazdrością wobec Swojego Stwórcy – może chcą być jak najbliżej Niego i nie chcą dzielić się tą pozycją z nikim innym? Ta zazdrość może motywować osobę do szukania Wyższej Prawdy w szczerości i kochania swojego Stwórcy, aby zasłużyć na Jego Przyjemność swoim sercem, umysłem i siłą, i odkryje, że im bliższa jest ich relacja ze swoim Stwórcą, tym bardziej pokocha bliźniego ludzi jak oni sami (ucząc się, że nasz Stwórca jest Stwórcą wszystkiego i kocha całe Swoje Stworzenie) i życzą innym powodzenia w ich Zjednoczeniu z Bogiem tak samo lub nawet bardziej, niż życzyli sobie powodzenia Zjednoczenia z Nim. sobie. Jak bowiem możemy naprawdę kochać naszego Stwórcę, jeśli nie kochamy wszystkiego, co On kocha? Czy Stwórca światów pozwoli nam zbliżyć się do Niego i odczuć Jego Obecność na Wyższych poziomach, jeśli zazdrościmy relacji, jaką ma lub chce mieć z resztą Jego stworzenia, którego kocha?

​

Kiedy zazdrościmy tym, którzy mają więcej wiedzy, zrozumienia, mądrości i miłości niż my sami siebie postrzegamy – i zdajemy sobie sprawę, że to, co osiągnęli lub otrzymali, jest również w naszym zasięgu poprzez walkę i wysiłek – i tak długo, jak mamy bojaźń Boża, która uniemożliwia nam przekraczanie Jego granic przez grzech, podczas gdy staramy się odnieść sukces w tej dziedzinie) – może to zachęcić nas do poszukiwania wiedzy, mądrości, zrozumienia i miłości poprzez poprawę naszych relacji z tymi ludźmi – może to być pomocne zarówno dla nauczyciela i ucznia oraz ucznia ucznia, który teraz zostaje nauczycielem. Wszystko i każdy może być naszym nauczycielem lub uczniem – możemy uczyć się od każdego i wszystkiego wokół nas – ale najważniejsze jest to, że na pierwszym miejscu istnieje relacja. Tak więc zazdrość, która prowadzi nas do poprawy naszych relacji z innymi w dążeniu do Wyższej Prawdy, może w rzeczywistości pomóc nam lepiej służyć naszemu Stwórcy i sobie nawzajem.  

​

Jak zazdrość wyrządza mi krzywdę?

​

Zadajmy sobie pytanie – czego zazdrościmy? Komu jesteśmy zazdrośni? Czy to nasze rodzeństwo? sąsiad? rodzic? dziecko? czy też w kierunku naszego Stwórcy, do którego należy całe panowanie, moc i chwała? a dlaczego jesteśmy zazdrośni? - czy chcemy być tacy jak oni? Czy pragniemy, aby cała moc i chwała panowania była nasza? Czy nie jesteśmy wdzięczni za nasz udział w tym świecie? Czy chcemy mieć więcej i więcej? Co sprawia, że jesteśmy bardziej godni posiadania więcej niż inni? Czym jest coś innego niż arogancja i ego, co napędza i jest napędzane moją zazdrością?

​

Zazdrość może wyrządzić nam wielką krzywdę, jeśli nie jesteśmy w stanie wznieść się ponad nią (poprzez poddanie się Wyższej Woli) lub skierować ją w sposób, który służy naszemu Wyższemu Celowi. Może podsycać nasze zwierzęce pragnienia podążania drogami grzechu i skutkować zerwaniem naszych relacji z samym sobą, naszym Stwórcą i społeczeństwem. Każde zerwanie relacji, które powoduje krzywdę i stratę dla Istoty, którą w istocie kochamy, kochamy i staramy się lepiej połączyć (w naszym rdzeniowym ja) prowadzi do mentalnego, emocjonalnego i duchowego zejścia, skutkującego fizycznymi objawami wewnątrz i wokół nas. Punkt, w którym nasza zazdrość skutkuje pragnieniem własnego „sukcesu” zamiast (lub utraty) sukcesu naszego bliźniego, jest punktem, w którym zostajemy uwięzieni w jego mocy.  

​

Zazdrość napędza i karmi egoistyczne strony naszej arogancji, pożądania, chciwości, lenistwa, gniewu/zemsty, wzajemnej nienawiści, lęków i smutków, prowadząc do dalszego rozpadu związku i podziału. Wszystko, co powoduje podział w nas i wokół nas, powoduje dalsze oddalanie się od pokoju wewnętrznego i światowego.  

​

Im bardziej jesteśmy uwięzieni w więzieniach naszej zazdrości wobec siebie nawzajem i przeciwko naszemu Stwórcy, tym mniej czujemy się skłonni do angażowania się i wytrwania na drogach sprawiedliwości, takich jak prawdomówność, prawość, radość, miłość, współczucie, pokój, szacunek sprawiedliwość, pokora, łagodność, życzliwość, przebaczenie, wdzięczność, odwaga, cierpliwość, wytrwałość i zaangażowanie. Im mniej angażujemy się w dobre uczynki, które są napędzane współczującą miłością, sprawiedliwością i pokojem poprzez prawość, tym mniej jesteśmy w stanie „oczyścić” i udoskonalić się, aby usunąć zmętnienie, które tworzy powłokę wokół naszego słyszącego wzroku i serca. Im grubsza jest powłoka wokół naszej prawdziwej istoty istnienia, tym bardziej czujemy się oderwani od siebie, naszego Stwórcy i Jego stworzenia – trzymając się i uganiając się za fizycznymi przyjemnościami tego tymczasowego, światowego życia, zamiast szukać Wyższej Wiecznej Prawdy i inwestować w świat, który nadejdzie. Im grubsza skorupa wokół prawdziwej istoty naszego Bycia – tym mniej „słyszymy” wołanie o pomoc naszego wewnętrznego dziecka, wewnętrznej wdowy, wewnętrznego uciśnionego ja, a zatem mniej jesteśmy w stanie odpowiedzieć na to wezwanie. Coraz głębiej pogrążamy się w depresji, niepokoju, rozpaczy, udręce i ciemności. Walczymy z naszą tożsamością i tracimy perspektywę oceny dobra od zła, prawdy od fałszu. Tracimy zdolność widzenia i akceptowania Prawdy, kiedy stajemy wobec niej z powodu naszej zazdrości, zaciemnienia naszej zdolności „rozumienia” i „rozpoznawania” oraz strachu przed byciem albo oślepionym, albo roztrzaskanym/zniszczonym przez tę Prawdę, która jest Wyższa niż fałszywe złudzenie/postrzeganie siebie. W końcu żyjemy w naszych cieniach, a nie w Jedności ze Źródłem naszego Światła naszej Prawdziwej Istoty i Stwórcy, które uwięzione jest w naszych zewnętrznych murach. Te mury oddzielają nas od zawierania znaczących i pokojowych relacji z naszymi małżonkami, naszymi dziećmi, naszymi rodzicami i naszymi społecznościami i prowadzą do wojny i zniszczenia wokół nas. To z kolei prowadzi do większego zniszczenia wewnątrz. Nasza zazdrość zaprasza do pogrążania się w spirali i prowadzi nas do upadku z naszego duchowego raju.

​

Często potrzebna jest zewnętrzna Siła Siły i Miłości, która łamie i rozbija naszą zewnętrzną powłokę złożoną z zazdrości i wszystkich innych złych skłonności – aby nas upokorzyć i wciągnąć z powrotem w Rzeczywistość, abyśmy mogli ponownie usłyszeć wołanie sierotą lub kimś, kto potrzebuje naszej pomocy, abyśmy po raz kolejny mieli szansę odpokutować, naprawić nasze drogi, wziąć odpowiedzialność za nasze zachowanie i powrócić do naszego Stwórcy. A może, gdy nasze muszle roztapiają się w ciecz pod wpływem ekstremalnego ciepła? A może siłą cierpliwości, dobroci i Prawdy, która krok po kroku przełamuje zewnętrzne warstwy naszego fałszu poprzez tych sprawiedliwych, którzy nas kochają i wytrwale odpłacają dobrem za nasze zło i wybierają miłosierdzie i współczucie zamiast zemsty? A może gdy nasza zazdrość spowoduje zatwardzenie naszych serc do tego stopnia, że nie możemy usłyszeć własnego wewnętrznego głosu do Prawdy – posłuchamy dźwięku rogu, który jest jak głośny krzyk naszego wewnętrznego dziecka wołającego o odkupienie od nasz Zbawiciel, nasz Stwórca - Pan światów?

​

Jak zazdrość szkodzi innym?

​

Ile załamań społecznych i krzywd wyrządzanych innym jest wynikiem naszej mowy i zachowania, które skutkują łamaniem Prawa? Ilu z nas cudzołoży, ponieważ pożąda żony bliźniego? Ilu z nas kradnie, ponieważ pożądamy własności naszych bliźnich? Ilu z nas morduje z powodu zazdrości wobec drugiego? Ilu z nas kłamie i oszukuje, dając fałszywe świadectwo Prawdzie, ponieważ jesteśmy zazdrośni o dary, błogosławieństwa i talenty innych? Ile z naszych związków i społeczeństw rozpada się z powodu pogoni za naszymi ziemskimi przyjemnościami i kultem pieniędzy, który wynika z naszej zazdrości? Ile krajów walczy z powodu wzajemnej zazdrości, w pogoni za światowym posiadaniem i władzą, chwałą i honorem – co skutkuje cierpieniem i utratą niewinnych istnień? Ile religii dzieli się na sekty nawet po złożeniu świadectwa o Wyższej Prawdzie – z powodu wzajemnej zawiści i chciwości? Czy to na poziomie osobistym, czy globalnym – widzimy, że zazdrość jest stanem niewdzięczności i arogancji, który zachęca nas do grzechu i nieposłuszeństwa wobec Prawa Bożego i społecznego – i przynosi niesprawiedliwość nam samym, naszym związkom, rodzinom na skalę osobistą i globalną .  

​

​

Jak zazdrość wpływa na nasze samopoczucie?

​

Kiedy nasze relacje się rozpadają, ponieważ jesteśmy kontrolowani przez naszą zazdrość, - dzielimy się, stajemy się osłabieni zarówno duchowo, emocjonalnie, jak i psychicznie i fizycznie, zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo. Stajemy się mniej zdolni do funkcjonowania w pokoju – w naszych domach, w miejscu pracy i w naszych społecznościach. To następnie podsyca płomień na coraz bardziej destrukcyjne sposoby, które prowadzą do dalszego bólu i cierpienia dla wszystkich.  

​

Zazdrość jest siłą przeciwstawiającą się Wdzięczności – a wdzięczność jest niezbędnym składnikiem duszy, jeśli staramy się poprawić nasze duchowe, emocjonalne i psychiczne poczucie dobrego samopoczucia. Wdzięczność dla naszego Stwórcy i wdzięczność wobec innych. Jak bowiem możemy zazdrościć innym, jeśli jesteśmy wdzięczni za nasz udział w darach fizycznych i duchowych, błogosławieństwach i talentach na tym świecie? Tak więc im bardziej zdecydujemy się podsycać w nas płomień zazdrości, tym mniej miejsca mamy na stanie się bardziej wdzięcznymi i lepszym samopoczuciem.  

​

Zazdrość jest także siłą przeciwstawiającą się Przebaczeniu – a przebaczenie również jest podstawowym składnikiem duszy, która stara się uzdrawiać w Pokoju. Przebaczenie wobec innych pozwala nam uwolnić się od bólu i cierpienia, które odczuwamy w wyniku krzywdy wyrządzonej przez ich działania wobec nas – i pozwala nam czuć się mniej „ofiarą” życia – umożliwiając nam wzniesienie się ponad własne ego – w pokorze i proszą o przebaczenie u naszego Stwórcy – wzmacniając w ten sposób nasze relacje, pozwalając nam wziąć większą odpowiedzialność za własne zachowanie i dając nam odwagę, by przestać ukrywać się w cieniach / szatach naszej zewnętrznej powłoki, która jest wynikiem naszego własnego grzechy. Więc im bardziej zdecydujemy się podsycać naszą zazdrość, tym mniej miejsca robimy dla przebaczenia w naszych sercach i duszach i tym mniej jesteśmy w stanie uzdrowić i zdobyć mądrość z naszych przeszłych negatywnych doświadczeń.  

​

Im bardziej zazdrościmy, tym mniej potrafimy kochać bliźniego jak siebie. Zazdrość jest bowiem przeciwieństwem bezwarunkowej miłości. Tak więc im bardziej wybieramy paliwo naszej zazdrości, tym mniej jesteśmy w stanie kochać naszego Stwórcę umysłem i siłą naszego serca, a zatem traktować innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani. Bo czym żywi się zazdrość, jeśli nie naszą własną arogancją? I jak możemy naprawdę kochać,  służyć i być posłusznym Wyższej Prawdzie, jeśli wierzymy, że nasze złe skłonności są bardziej godne czci i staramy się zdobyć wszystko, co w Prawdzie należy do naszego Stwórcy? a jeśli poprzez arogancję i nieposłuszeństwo staramy się zmienić nasze ego w fałszywego boga? Jak możemy stać się prawdziwie altruistycznymi i bezinteresownymi, jeśli nasze ego stoi na przeszkodzie? Czy mur naszego ego nie blokuje nam otrzymywania miłości od naszego Stwórcy i Jego stworzenia, która pomaga nam leczyć?  

​

Zazdrość podsyca nasz gniew i zemstę – im bardziej jesteśmy zazdrośni, tym mniej cierpliwi stajemy się w czasach trudności i walki oraz w naszych związkach. Ale jak możemy leczyć bez cierpliwości? Jak możemy przetrwać pomimo zewnętrznych niszczących sił złych skłonności, które wydają się sprowadzać nas na manowce – jeśli nie jesteśmy w stanie wykazać się cierpliwością i wytrwaniem na drogach Pokoju i sprawiedliwości? Cierpliwość w czasie utraty życia, bogactwa, zdrowia i innych błogosławieństw jest niezbędna, jeśli chcemy być w stanie wstać po upadku i nie poddawać się w naszej podróży samooczyszczania. Cierpliwość wobec siebie i innych może nam pomóc stać się bardziej zdolnymi do odpłacania dobrem za zło i wyboru miłosierdzia zamiast surowego Sądu. Cierpliwość pomaga nam osłodzić gorycz w naszych duszach, która powoduje ból i cierpienie. Im bardziej stajemy się źli z powodu zazdrości, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziemy chcieli pomścić tych, którzy wyrządzają nam krzywdę – i tym bardziej prawdopodobne jest, że doprowadzi to do zniszczenia z surowym osądem nas samych i w naszych związkach. Zazdrość jest więc siłą przeciwstawiającą się cierpliwości – kolejnym istotnym składnikiem osobistego i zbiorowego uzdrowienia.  

​

W sposób podobny do powyższego- Zazdrość jest otwartym wrogiem współczucia, miłości, pokoju, szacunku i wszystkich innych sposobów prawości, która służy jako narzędzie zapraszania nas do czczenia bożków- a kiedy zdecydujemy się podążać jej drogami, zaczynamy czynić dla nas innych bogów poza naszym Stwórcą, co prowadzi do depresji i niepokoju w wyniku naszej zmniejszonej zdolności odczuwania obecności i połączenia z naszą Prawdziwą Esencją.  

​

Jak mogę wznieść się ponad moją zazdrość lub użyć jej do przekształcenia ciemności w światło?

​

-Kluczowym punktem tutaj jest Wdzięczność - im więcej pracujemy nad stawaniem się bardziej wdzięcznymi, tym mniej miejsca jest na naszą zazdrość, aby nami rządzić. Oto link do pytań do autorefleksji na stronie „Moja wdzięczność”, które mogą pomóc.

​

​

​

​

- Oto kilka pytań do autorefleksji na temat „Moja zazdrość”, które mogą pomóc nam znaleźć ukryte skarby w naszej zazdrości i wykorzystać je, aby pomóc nam wznieść się ponad nasze złe skłonności.

​

​

​

​

- Samodyscyplina w regularnej modlitwie, autorefleksji i medytacji, aby pomóc nam szukać Wyższej Prawdy poprzez Wiedza, Mądrość, Zrozumienie i Doświadczenie.

- Refleksja nad historiami proroków z Pisma Abrahamowego poszukująca większej mądrości i zrozumienia zawiści. Na przykład Abel i Kain, Jakub i Ezaw, Józef i jego bracia, Abraham Izaak i Ismael i nie tylko! pokój z nimi wszystkimi.

​

-Wykonywanie aktów miłującej dobroci, poprzez bezinteresowne dawanie (bez oczekiwania od kogokolwiek powrotu), aby pomóc oczyścić naszą zewnętrzną powłokę i odsłonić/odsłonić naszą ukrytą esencję, która leży pod naszym ego.

​

- Próbować widzieć w innych „dobro”, „światło” i „prawdę” tak bardzo, jak to możliwe, aby pomóc nam przebaczyć winy innych, przebaczać, jednocześnie prosząc o przebaczenie u naszego Stwórcy, abyśmy „wrócili” do naszej Prawdy Esencja Bytu. Kiedy staramy się ujawnić światło w innych, pozwalamy sobie zobaczyć nasze własne ukryte światło w naszej ciemności, co daje nam siłę do lepszego odróżnienia „słusznego” od „złego” i prowadzi nas do Prawdy bardziej „wyraźnie” poprzez usunięcie zewnętrznych warstw zazdrości. Unikając ostrego osądzania innych, pomaga nam osłodzić Sąd z Góry nad naszą własną duszą, abyśmy mogli łatwiej Uzdrowić się z naszych traumatycznych lub negatywnych doświadczeń.

​

- Staraj się jak najwięcej odpłacać dobrem za zło. Im bardziej staramy się widzieć dobro w innych, pomimo ich zewnętrznego wyglądu/ubioru, który może wydawać się zły – i im bardziej staramy się ich słuchać, aby zrozumieć ich punkt widzenia i okazywać współczucie i cierpliwość zamiast gniewu i zemsty, mniej miejsca w naszych sercach na zazdrość, aby kontrolować nasze działania, które prowadzą do zniszczenia naszych relacji - w ten sposób stajemy się bardziej zdolni do brania odpowiedzialności za własne czyny i działania innych oraz bardziej zdolni do pomagania innym w usuwaniu ich zewnętrzne szaty, które więzią ich w ich wewnętrznej niewoli zawiści i ego, pożądania, lenistwa, gniewu, zemsty, lęków, smutków itp. My sami uzdrawiamy, poprzez naszą chęć uzdrowienia ich ze współczuciem, miłością i zrozumieniem. Uwalniamy się z naszej niewoli naszej zazdrości, poświęcając naszą zawiść dla Wyższego Celu, który szuka Jedności (z całym Stworzeniem) z naszym Stwórcą - Panem Światów.  

​

- Staraj się jak najwięcej zaprowadzić Pokój ze szczerym sercem, nawet jeśli wydaje ci się, że jest to przeciwko nam.  

​

- Szukaj, mów i zachowuj się w sposób zgodny z prawdą przez cały czas i ujawniaj prawdę, nawet jeśli prowadzi to do czegoś, co wydaje się stratą w tym fizycznym życiu (utrata pieniędzy, przyjaciół, trudności, zmagania z uciskiem itp.)  

​

-Użyj naszej wolnej woli, aby dobrowolnie Poddać się Woli, która jest Wyższa niż nasza wola i Zrozumieniu, które jest Wyższe niż nasze własne Zrozumienie. Staraj się służyć naszemu Stwórcy, szukając Jego przyjemności we wszystkim, co myślimy, czujemy, mówimy i robimy.  

​

- Wzywaj naszego Stwórcę bezpośrednio o pomoc i przewodnictwo do Prawdy, wzywając Go, używając JEGO Pięknych Atrybutów i medytując nad sposobami, w jakie możemy włączyć te sposoby Prawości do naszego własnego życia poprzez samodoskonalenie w naszych myślach, mowie i zachowaniu.  

​

- Pracuj nad znalezieniem ukrytych skarbów, które leżą głęboko w złych skłonnościach naszej własnej ciemności i używając tej mądrości/światła, aby pomóc innym i sobie wznieść się i przekształcić naszą ciemność w światło..

​

Zobacz więcej

​

​

​

​

​

​

​

Cytaty z Pisma Świętego o zawiści

​

„'Nie szukaj zemsty ani nie chowaj urazy do nikogo ze swojego ludu, ale kochaj bliźniego jak siebie samego. Jestem Panem. Księga Kapłańska 19:18

Nie będziesz pożądał domu bliźniego. Nie pożądaj żony bliźniego twego, ani sługi, wołu, ani osła, ani niczego, co należy do bliźniego. Wyjścia 20:17

Jego bracia widzieli, że ich ojciec kochał go bardziej niż wszystkich jego braci; tak więc nienawidzili go i nie mogli rozmawiać z nim w przyjaznych stosunkach. Wtedy Józef miał sen, a kiedy opowiedział go swoim braciom, znienawidzili go jeszcze bardziej. Powiedział do nich: „Proszę, posłuchajcie tego snu, który miałem”. Rodzaju 37:4-11

Mówili do siebie: „Oto nadchodzi ten śniący! Teraz chodźcie, zabijmy go i wrzućmy do jednego z dołów; i powiemy: „Pożarła go dzika bestia”. Zobaczmy więc, co stanie się z jego snów!” Rodzaju 37:19-20

Saraj rzekła do Abrama: Niech mi się stanie krzywda na tobie, dałem w ramiona moją służebnicę, ale gdy zobaczyła, że poczęła, wzgardziłem w jej oczach. Niech Pan rozsądzi między tobą a mną. Lecz Abram rzekł do Saraj: Oto twoja służebnica jest w twojej mocy, czyń jej, co jest dobre w twoich oczach. Sarai potraktowała ją więc surowo, a ona uciekła przed jej obecnością. Rodzaju 16:5-6

Sara widziała zaś, że syn Egipcjanki Hagar, którego urodziła Abrahamowi, naśmiewa się. Dlatego rzekła do Abrahama: „Wypędź tę dziewczynę i jej syna, bo syn tej niewolnicy nie będzie dziedzicem z moim synem Izaakiem”. Księga Rodzaju 21:9-10

Bracia byli o niego zazdrośni, ale ojciec pamiętał o tym powiedzeniu. Księga Rodzaju 37:11

ale na Kaina i na jego ofiarę On nie miał na względzie. Tak więc Kain bardzo się rozgniewał, a jego twarz opadła. Księga Rodzaju 4:5

Wtedy Miriam i Aaron wystąpili przeciwko Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą poślubił (bo poślubił Kuszytkę). Odpowiedzieli: Czyż Pan rzeczywiście przemówił tylko przez Mojżesza? Czy nie przemówił również przez nas? I Pan to usłyszał. (Teraz człowiek Mojżesz był bardzo pokorny, bardziej niż jakikolwiek człowiek, który był na powierzchni ziemi). Liczb 12:1-10

Wtedy Jozue, syn Nuna, sługa Mojżesza od młodości, powiedział: „Mojżeszu, panie mój, powstrzymaj ich”. Ale Mojżesz rzekł do niego: Czy jesteś zazdrosny o mnie? Oby cały lud Pański był prorokami, aby Pan zesłał na nich swego Ducha? Liczb 11:28-29

Widziałem, że każda praca i każda wykonywana umiejętność jest wynikiem rywalizacji między człowiekiem a jego bliźnim. To także marność i pogoń za wiatrem. Kaznodziei 4:4

„Bo gniew zabija głupiego,

A zazdrość zabija prostych. Job 5:2

Zgromadzili się razem przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi i rzekli do nich: „Dosyć już zaszliście, bo cały zbór jest święty, każdy z nich, a Pan jest pośród nich; dlaczego więc wywyższacie się ponad zgromadzenie Pana?” Liczb 16:3

Gdy zazdrościli Mojżeszowi w obozie i Aaronowi, świętemu Pańskiemu, ziemia otworzyła się i pochłonęła Datana, i pochłonęła gromadę Abirama. I w ich towarzystwie wybuchł ogień; Płomień pochłonął niegodziwców. Psalm 106:16-18

Wtedy Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobało mu się to powiedzenie; i powiedział: „Dawidowi przypisali dziesięć tysięcy, mnie przypisali tysiące. A cóż więcej może mieć, jeśli nie królestwo?” Saul od tego dnia patrzył na Dawida podejrzliwie. 1 Samuela 18:8-9

Dopóki syn Jessego będzie żył na ziemi, ani ty, ani twoje królestwo nie zostanie ustanowione. Dlatego teraz poślij go i przyprowadź do mnie, bo na pewno umrze”. 1 Samuela 20:31

Spokojne serce ożywia ciało, ale zazdrość gnije kości. Przysłów 14:30

Gniew jest okrutny, a wściekłość przytłacza, ale któż oprze się zazdrości? Księga Przysłów 27:4

Pragniesz, ale nie masz, więc zabijasz. Pożądasz, ale nie możesz dostać tego, czego chcesz, więc kłócisz się i walczysz. Nie masz, bo nie prosisz Boga. Kiedy prosisz, nie otrzymujesz, ponieważ prosisz z niewłaściwych pobudek, abyś mógł wydać to, co otrzymujesz, na swoje przyjemności. Jakuba 4:2-3

Nie martw się z powodu tych, którzy są źli, ani nie zazdrość tym, którzy czynią zło; bo jak trawa wkrótce uschną, jak rośliny zielone wkrótce obumrą. Ufaj Panu i czyń dobrze; mieszkaj na ziemi i ciesz się bezpiecznym pastwiskiem. Psalm 37:1-3

Ale jeśli w waszych sercach macie gorzką zazdrość i samolubne ambicje, nie chlubcie się tym ani nie zaprzeczajcie prawdzie. Taka „mądrość” nie schodzi z nieba, ale jest ziemska, nieduchowa, demoniczna. Bo tam, gdzie masz zazdrość i egoistyczne ambicje, tam znajdziesz nieład i wszelkie złe praktyki. Jakuba 3:14-16

Umieść mnie jak pieczęć na swoim sercu, jak pieczęć na swoim ramieniu; bo miłość jest silna jak śmierć, jej zazdrość nieustępliwa jak grób. Płonie jak płonący ogień, jak potężny płomień. 7 Wiele wód nie może ugasić miłości; rzeki nie mogą tego zmieść. Gdyby ktoś oddawał cały majątek swojego domu na miłość, byłby to całkowicie pogardzany. Pieśń nad Pieśniami 8:6-7

Zazdrość bowiem budzi wściekłość męża i nie okaże litości, gdy się zemści. Księga Przysłów 6:34

Wtedy mój gniew przeciwko tobie ustanie, a mój zazdrosny gniew odwróci się od ciebie; Będę spokojna i już nie zła. Ezechiela 16:42

Niech wasze serce nie zazdrości grzesznikom, ale żyjcie zawsze w bojaźni Pańskiej. Księga Przysłów 23:17

Nie zazdrość złym ludziom i nie pragnij z nimi przebywać; Bo ich umysły obmyślają gwałt, a ich usta mówią o kłopotach. Księga Przysłów 24:1-2

Nie zazdrościj człowiekowi przemocy i nie wybieraj żadnej z jego dróg. Przysłów 3:31

Dlatego odłóż na bok wszelką złość, oszustwo, hipokryzję, zazdrość i oszczerstwa. 1 Piotra 2:1

„Zawołaj teraz, czy jest ktoś, kto ci odpowie? A do którego ze świętych się zwrócisz? „Bo gniew zabija głupiego, a zazdrość zabija prostego”. Hioba 5:1-2

dlatego jako żyję” – mówi Pan Bóg – „postąpię z tobą według twojego gniewu i według twojej zawiści, którą okazałeś z powodu swojej nienawiści do nich; więc dam się poznać wśród nich, gdy was osądzę. Ezechiela 35:11

Wtedy ten Daniel zaczął wyróżniać się wśród komisarzy i satrapów, ponieważ posiadał nadzwyczajnego ducha, a król planował mianować go nad całym królestwem. Wtedy komisarze i satrapowie zaczęli szukać podstaw do oskarżenia Daniela w sprawach rządowych; ale nie mogli znaleźć podstaw do oskarżeń ani dowodów zepsucia, ponieważ był wierny i nie można było znaleźć w nim zaniedbania ani zepsucia. Księga Daniela 6:3-4

A Jakub usłyszał słowa synów Labana, którzy mówili: „Jakub zabrał wszystko, co należało do naszego ojca, i z tego, co należało do naszego ojca, uczynił cały ten majątek”. Księga Rodzaju 31:1

będąc wypełnionym wszelką nieprawością, niegodziwością, chciwością, złem; pełen zazdrości, morderstwa, kłótni, podstępu, złośliwości; są to plotki. Rzymian 1:29

Ale to wszystko nie zadowala mnie za każdym razem, gdy widzę Żyda Mardocheusza siedzącego w bramie królewskiej”. Estery 5:13

Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go z powodu zawiści. Marka 15:10

Ale jeśli masz w sercu gorzką zazdrość i samolubną ambicję, nie bądź arogancki i kłam przeciwko prawdzie. Jakuba 3:14

Bo tam, gdzie istnieje zazdrość i egoistyczne ambicje, tam jest nieporządek i każda zła rzecz. Jakuba 3:16

Ale ona powiedziała do niej: „Czy to dla ciebie drobna sprawa zabranie mojego męża? Czy zabrałbyś też mandragory mojego syna? Więc Rachel powiedziała: „Dlatego może dziś wieczorem spać z tobą w zamian za mandragory twojego syna”. Księga Rodzaju 30:15

Abel ze swej strony przyniósł także pierworodne ze swojej trzody i z ich tłustych części. A Pan wziął pod uwagę Abla i jego ofiarę; ale na Kaina i na jego ofiarę nie miał żadnego szacunku, więc Kain bardzo się rozgniewał, a jego twarz opadła. Wtedy Pan rzekł do Kaina: „Czemu się gniewasz? I dlaczego upadło twoje oblicze? Rdz 4,4-8

Nie pożądajcie tego, co Bóg dał jednemu z was, a nie innym. Mężczyznom przypadnie udział w tym, co sobie zarobili, a kobietom przypadnie udział w tym, co sobie zarobiły. I proś Boga o jego hojność. Bóg ma wiedzę o wszystkim. Koran 4:32

Czy oni zazdroszczą ludziom tego, czym obdarzył ich Bóg ze Swojej łaski? Koran 4:54

„Wielu z ludu Pisma Świętego chciałoby, aby odwrócić was od niewiary po tym, jak uwierzyliście, z zazdrości od nich samych [nawet] po tym, jak prawda stanie się dla nich jasna…” Koran 2:109

W imię Boga Miłosiernego, Miłosiernego. Powiedz: „Szukam schronienia u Pana świtu. Od zła tego, co stworzył. I od zła ciemności, gdy się gromadzi. I od zła tych, którzy uprawiają czary. I od zła zawistnego, kiedy zazdrości. Koran rozdział 113

Kiedy powiedzieli: „Józef i jego brat są drożsi naszemu ojcu niż my, chociaż jesteśmy całą grupą. Nasz ojciec najwyraźniej się myli. „Zabij Józefa lub wyrzuć go gdzieś w kraju, a uwaga twojego ojca będzie twoja. Potem będziecie przyzwoitymi ludźmi”. Koran 12:8-9

I opowiedz im prawdziwą historię dwóch synów Adama: kiedy złożyli ofiarę i została ona przyjęta od jednego z nich, ale nie została przyjęta od drugiego. Powiedział: „Zabiję cię”. Powiedział: „Bóg przyjmuje tylko od sprawiedliwych”. „Jeśli wyciągniesz rękę, aby mnie zabić, nie wyciągnę ręki, aby cię zabić; bo boję się Boga, Pana światów”. „Wolałbym, abyś zniósł mój grzech i swój grzech i stał się pośród więźniów ognia. Taka jest nagroda dla złoczyńców”. Wtedy Jego dusza skłoniła go do zabicia brata, więc zabił go i stał się jednym z przegranych. Koran 5:27-30

„A Allah obdarzył niektórych z was zaopatrzeniem. Ale ci, którzy zostali wyróżnieni, nie przekażą swego zaopatrzenia tym, których zawładną ich prawe ręce, aby byli z nimi równi. Czy odrzucają łaskę Bożą?” Koran 16:71

Zostali podzieleni dopiero po tym, jak przyszła do nich wiedza, z powodu urazy między sobą. Gdyby nie postanowienie twego Pana, to zostałby rozstrzygnięty między nimi sąd. Zaprawdę, ci, którzy odziedziczyli Księgę po nich, mają co do niej poważne wątpliwości. Koran 42:14

Gdyby Bóg zwiększył zaopatrzenie dla Swoich sług, popełniliby przestępstwo na ziemi; ale On zsyła w dokładnej mierze to, co chce. Z pewnością, jeśli chodzi o Jego sługi, jest On Znawcą i Spostrzegawczym. Koran 42:27

Kiedy powiedzieliśmy aniołom: „Pokłoń się przed Adamem”, oni pokłonili się, z wyjątkiem szatana. Powiedział: „Czy mam pokłonić się przed kimś, kogo stworzyłeś z błota?” Powiedział: „Czy widzisz tego, którego uhonorowałeś bardziej niż mnie? Jeśli darujesz mi ulgę aż do Dnia Zmartwychwstania, podam jego potomstwo, z wyjątkiem nielicznych. Powiedział: „Precz! Ktokolwiek z nich pójdzie za tobą, piekło jest twoją nagrodą, obfitą nagrodą. „I zwabiaj swoim głosem kogokolwiek z nich, i zbierz przeciwko nim swoją jazdę i piechotę, podziel się z nimi majątkiem i dziećmi oraz składaj im obietnice”. Ale szatan obiecuje im tylko złudzenie. „Jeśli chodzi o Moich wielbicieli, nie masz nad nimi władzy”. Twój Pan jest odpowiednim Opiekunem. Koran 17:61-65

Zaprawdę, Bóg jest dobry dla Izraela, dla ludzi czystego serca. Ale jeśli chodzi o mnie, moje stopy prawie się poślizgnęły; Prawie straciłem przyczółek. Bo zazdrościłem aroganckim, gdy ujrzałem pomyślność bezbożnych. Nie mają zmagań; ich ciała są zdrowe i silne. Są wolni od pospolitych ludzkich obciążeń; nie nękają ich ludzkie bolączki. Dlatego duma jest ich naszyjnikiem; ubierają się w przemoc. Z ich bezdusznych serc pochodzi nieprawość, ich złe wyobrażenia nie mają granic. Szydzą i mówią złośliwie; z arogancją grożą uciskiem. Ich usta roszczą sobie pretensje do nieba, a ich języki przejmują ziemię. Dlatego ich lud zwraca się do nich i obficie pije wody. Mówią: „Skąd Bóg miałby wiedzieć? Czy Najwyższy coś wie?” Tacy są niegodziwcy — zawsze wolni od troski, gromadzą bogactwo. Zaprawdę, na próżno zachowywałem czyste serce i myłem ręce w niewinności. Cały dzień cierpię, a każdy poranek przynosi nowe kary. Gdybym tak mówił, zdradziłbym twoje dzieci. Kiedy próbowałem to wszystko zrozumieć, głęboko mnie niepokoiło, dopóki nie wszedłem do sanktuarium Bożego; wtedy zrozumiałem ich ostateczne przeznaczenie. Z pewnością stawiasz je na śliskim podłożu; obróciłeś ich w ruinę. Jak nagle zostają zniszczone, całkowicie zmiecione przez strach! Są jak sen po przebudzeniu; kiedy wstaniesz, Panie, pogardzisz nimi jako fantazjami. Kiedy moje serce było zasmucone, a mój duch rozgoryczony, byłem nierozumny i nieświadomy; Byłem przed tobą brutalną bestią. A jednak jestem zawsze z wami; trzymasz mnie za moją prawicę. Prowadzisz mnie swoją radą, a potem zabierzesz mnie do chwały. Kogo mam w niebie oprócz ciebie? A ziemia nie ma niczego, czego pragnę oprócz ciebie. Moje ciało i moje serce mogą upaść, ale Bóg jest siłą mojego serca i moim działem na wieki. Ci, którzy są daleko od ciebie, zginą; niszczysz wszystkich, którzy są ci niewierni. Ale jeśli chodzi o mnie, to dobrze być blisko Boga. Uczyniłem Suwerennego Pana moją ucieczką; Opowiem o wszystkich twoich czynach. Psalm 73

​

​

​

​

​

​